Conceptontwikkeling WZC Breugheldal

Florian & Sofie op pc

 

Voor zorgorganisaties met bouwplannen breken er boeiende tijden aan. Lokale besturen zien de verkiezingen naderen want volgend jaar trekt de burger naar de stembus. Tegen 2026 krijgt de meerjarenplanning van het lokale bestuur vorm.  

Dankzij een goede omgevingsanalyse verruimt het bestuur daarboven zijn blik op uitdagingen,  infrastructuurprojecten vormen hierdoor mogelijke strategische opties. De sterk veranderende maatschappij speelt ook zijn rol. We denken hierbij aan tendensen van kleinschalig wonen en duurzaam bouwen. Ook de gebruiker van residentiële voorzieningen krijgt een andere kijk op wonen, leven en welzijn.

 Niet enkel de lokale besturen staan voor heel wat infrastructurele uitdagingen maar ook de private sector zit met dezelfde vraagstukken.

WZC Breugheldal (Dilbeek) deed beroep op Probis om hun nieuwbouwproject met kleinschalig wonen vorm te geven. De organisatie was op zoek naar een externe partner die kennis had van de sector en kon kijken of de exploitatie op financieel vlak rendabel zou zijn.

 

Vertrekken vanuit de visie op wonen, leven en welzijn

De realisatie van een bouwproject vertrekt altijd vanuit een welbepaalde visie op ouderenzorg. Die visie is het best geënt op de senior van morgen en hoe die wil wonen en leven en is het ankerpunt doorheen het volledige traject. Je kan het beschouwen als een baken in de toekomst dat aangeeft welke richting je moet kiezen en er voor zorgt dat je doorheen het traject niet te ver afdwaalt.

Probis treedt hier op als visiebewaker doorheen het volledige traject.

Hoe meer ik er over las, en vanuit mijn ervaring in kleinschalige kinderopvang, hoe meer ik ervan overtuigd was dat we naar kleinschalig genormaliseerd wonen dienden te evolueren.

De realisatie van nieuwe infrastructuur is een complex verhaal

Een gebouw moet functioneel zijn en het nodige leef- en werkcomfort verschaffen aan zijn gebruikers (bewoners en personeel). Hierbij denken we aan Lean-principes zoals korte doorloopafstanden, onnodige verplaatsingen, te veel of te weinig opslagplaatsen,… We beperken het aantal vierkante meters door het delen van ruimtes en die op een logische wijze met elkaar te delen.

Voor een goede dienstverlenging kunnen we niet naast zorgtechnologie kijken. Deze technologie omvat het gebruik van oplossingen om de zorg voor de gebruiker te verbeteren en te ondersteunen. Zorgtechnologie ondersteunt ook de medewerker om op een efficiëntere manier zorg te geven of om het welzijn te verbeteren. We denken hierbij onder andere aan valdetectiesystemen, nachtverlichting, leefpatroonherkenning en leefcirkels. Deze technologie neemt zo een vaart dat het toch niet meer mogelijk is om hieraan geen aandacht te besteden.

 

Kijken we ook even naar de omgeving waarin het project gerealiseerd wordt? Heeft de organisatie hierover nagedacht? De stedenbouwkundige beperkingen en blikvangers om en rond het domein begrenzen het resultaat van het project. Daarom moeten de klant, de stakeholders en de architect samen aan tafel om wensen en beperkingen op elkaar af te stemmen. Richten we ons op de straatkant met het dorpsplein of op het groene domein naast de site? Bestaat er een tussenoplossing? Bovendien is er meer bewijs dat een groene omgeving een positieve impact heeft op het welbevinden van senioren. Een groene omgeving kan bijdragen aan een actievere levensstijl en meer sociale interactie, wat ook bijdraagt aan het welbevinden van senioren.

Tenslotte is het nodig om de impact op het budget in het oog te houden. Door een kritische blik op het aantal vierkante meters is dat mogelijk. Inzicht in de bedrijfseconomische werking en haalbaarheid van het project verhoogt de kans op de realisatie van een geslaagd project. Dit is nodig want de voorbije periode is de kostprijs van bouwmaterialen enorm gestegen. De personeelsformatie speelt hierin uiteraard ook een belangrijke rol. Door de focus te leggen op de juiste personeelsbezetting en door het verwerven van inzicht op de werking blijft de haalbaarheid van het project mogelijk.

Aanpak

Benieuwd hoe wij jouw bestuur kunnen ondersteunen in deze intensieve maar boeiende oefening?

Probis streeft naar co-creatie! Een voldoende groot draagvlak binnen de organisatie maakt dat de nieuwe infrastructuur en werking een grote kans op slagen heeft. Het draagvlak moet zich zowel bij de medewerkers, het management en de beheerders bevinden. Om dit te realiseren werken we in kleine groepen met een diversiteit aan deelnemers. De stuurgroep van het project staat in voor het initiële ‘denkwerk’ en geeft inhoud aan het concept.

Met de werkgroepen doorlopen we een traject met deze opeenvolgende workshops:

  • Visie
  • Ondersteunende dienstverlening
  • Wonen, leven en zorg
  • Personeelsbehoefte
  • Inspiratiesessies binnenhuisinrichting en LEAN-werken
  • Financieel plan

 

Pascal bekijkt laptop

Deze oefeningen leiden tot de opmaak van een doordacht en onderbouwd programma van eisen (PVE) met betrekking tot de woon- en leefinfrastructuur.

De meerwaarde van de Probis-adviseurs zat vooral in hun rol als kritische experts en moderators van de workshops. Er werd steeds in termen van de ‘Lean-methodiek’ nagedacht. Zo kwamen we tot (soms zeer) verrassende inzichten. Ook hun pragmatische aanpak en open persoonlijkheid paste volledig bij onze visie en onze mensen. Dat was belangrijk om de gedragenheid onder alle actoren voor het kleinschalig genormaliseerd wonen te kunnen vaststellen. De expertise van de adviseurs, elk op hun vakdomein, hun multidisciplinaire aanpak als team, en hun ervaring in de zorgsector waren voor ons echt een toegevoegde waarde.